| | | | | | |
|
ز دور یاسمنت سبزه سر نکرده هنوز |
|
بنفشه از سمنت سربدر نکرده هنوز |
|
|
به گرد ماه عذارت نگشته هالهی زلف |
|
خطت احاطه دور قمر نکرده هنوز |
|
|
چه جای خط که نسیمی از آن خجسته بهار |
|
به گلستان جمالت گذر نکرده هنوز |
|
|
گرفتهای همهی عالم به حسن عالم گیر |
|
اگرچه لشگر خط تو سر نکرده هنوز |
|
|
غم نمیخوری و میبری گمان که فلک |
|
مرا ز مهر تو بیخواب و خور نکرده هنوز |
|
|
چو شمع گرم ملاقات مردمی و صبا |
|
ز آه سرد منت باخبر نکرده هنوز |
|
|
نصیحتت که به صد گونه کردهام پیداست |
|
که در دلت یکی از صد اثر نکرده هنوز |
|
|
ولی با این همه مجنون دل رمیدهی تو |
|
خیال طرفه غزال دگر نکرده هنوز |
|
|
ز چشم اگرچه فکندی فتاده خود را |
|
ز الفتات تو قطع نظر نکرده هنوز |
|
|
عجب که این غزل امشب به سمع یار رسد |
|
که هست تازه و مطرب ز بر نکرده هنوز |
|
|
ز محتشم مکن ای گل تو نیز قطع نظر |
|
که جای غیر تو در چشم تر نکرده هنوز |
|