| | | | | | |
|
ز مهیست داغ بر دل که ندیدهام هنوزش |
|
ز گلیست خار در کف که نچیدهام هنوزش |
|
|
ز لبی است کام جانم چو گلوی شیشه پرخون |
|
که به جرئت تخیل نگزیدهام هنوزش |
|
|
ز شراب لعل یاری شده مشربم دگرگون |
|
که به لب رسیده اما نچشیدهام هنوزش |
|
|
به کشاکشم فکنده سر زلف تابداری |
|
که به سوی خویش یک مو نگشیدهام هنوزش |
|
|
دل پرده سوز دارد هوس لباس دردی |
|
که به قد طاقت او نبریدهام هنوزش |
|
|
به برم لباس غیرت شده نام خرقهای را |
|
که ز جیب تا به دامن ندریدهام هنوزش |
|
|
ز دریچهی محبت به دلم فتاده پرتو |
|
ز همه جهان فروزی که ندیدهام هنوزش |
|
|
همه کس شنیده آمین ز فرشته بر دعایی |
|
که ز زیر لب برآن بت ندمیدهام هنوزش |
|
|
که ز محتشم رساند به مه من این غزل را |
|
که من گدا به خدمت نرسیدهام هنوزش |
|