| | | | | | |
|
ز چوگان بازی آمد زلف بر رخسار آشفته |
|
اطاقه باد جولان خورده و دستار آشفته |
|
|
سر زلفش که از آه هواداران کم آشفتی |
|
ز آهم دوش بود آشفته وبسیار آشفته |
|
|
دلیری با خیالش دستبازی کرده پنداری |
|
که زلفش را ندیدم هرگز این مقدار آشفته |
|
|
چنان سربسته حرفی گفته بودم در محرم کشی امشب |
|
که هم یاران پریشانند و هم اغیار آشفته |
|
|
نوید وصل میده وز پی ضبط جنون من |
|
دماغم را به بوی هجر هم میدار آشفته |
|
|
شوم تا جان فشان بر وضع بیقیدانهات یکدم |
|
میفشان گرد از مو زلف را بگذار آشفته |
|
|
به این صورت ندیدم وضع مجلس محتشم هرگز |
|
که باشد غیر در کلفت تو هم دربار آشفته |
|