| | | | | | |
|
ساقیا چون جام جمشیدی پر از می میکنی |
|
گرنه این دم فکر برگی میکنی کی میکنی |
|
|
من نه آنم کز تو پیوند محبت بگسلم |
|
بند بندم گر به تیغ قهر چون نی میکنی |
|
|
آنچه در دل بردن از لطف دمادم میکنند |
|
این فسونسازان تو از جور پیاپی میکنی |
|
|
سر به صحرا میدهی ای قبلهی لیلی و شان |
|
هرکه را مجنون صفت آواره از حی میکنی |
|
|
ساقیا طی کن بساط غم در آن بحر نشاط |
|
کز نم فیضش گذار از حاتم طی میکنی |
|
|
محمل لیلی به سرعت میبری ای ساربان |
|
گر بدانی حال مجنون ناقه را پی میکنی |
|
|
محتشم از ضعف چون گیتی چنانی این زمان |
|
جای آن دارد اگر جا در دل و پی میکنی |
|