| | | | | | |
| |
صبا تحیت بلبل به بوستان برسان |
|
درود بنده بخان جهانستان برسان |
|
| |
دعای من که اجابت عنان کشنده‌ی اوست |
|
به آن گزیده سوار سبک عنان برسان |
|
| |
ز بخت سرکش خود کام بر من آن چه رسید |
|
به آن امیر سرافراز کامران برسان |
|
| |
زمان چو ز جان می‌رسد به لب قدری |
|
به سمع نکته رس او دوان دوان برسان |
|
| |
به قصه‌ی من زار از غرور اگر نرسد |
|
به دوستان وی این طرفه داستان برسان |
|
| |
وگر خود از سر رغبت شود حدیث شنو |
|
چنان که شرط بلاغ است آن چنان برسان |
|
| |
پس از درود بگو ای مسیح هستی بخش |
|
نوید نسخه‌ی لطف به خستگان برسان |
|
| |
ز بنده پروریت چون صلای عام رسد |
|
به گوش بنده‌ی خاصت صدای آن برسان |
|
| |
سخن به طول رسید ای صبا تو مختصری |
|
ز بندگان به جناب خدایگان برسان |
|
| |
ثنای محتشم بینوای خاک نشین |
|
به خان محتشم پادشه نشان برسان |
|
