| | | | | | |
|
نقد غمت که حاصل دنیا و دین ماست |
|
گنج خرابهی دل اندوهگین ماست |
|
|
یاد تو زود چون رود از دل که همرهش |
|
در اولین قدم نفس آخرین ماست |
|
|
به خاک درگهت چه تفاوت اگر نهیم |
|
سر بر زمین که کوی بلا سرزمین ماست |
|
|
از کینه جوئی تو شکایت کنم چرا |
|
کز شوخی آن چه نیست به یاد تو کین ماست |
|
|
از توسن هوس ز ازل چون پیادهایم |
|
رخش مراد تا به ابد زیر زین ماست |
|
|
نور جبین ما نه ز تاثیر طاعت است |
|
داغی کهن ز لاله رخی بر جبین است |
|
|
ای مرغ دل حذر که خدنگ افکنی عجیب |
|
از ابروان کشیده کمان در کمین ماست |
|
|
در بزم او همیشه ملولم که ناگهان |
|
افتد به فکر او که چرا همنشین ماست |
|
|
تا میکنیم محتشم از لعل او سخن |
|
ملک سخن تمام به زیر نگین ماست |
|