| | | | | | |
|
چند عمرم در شب هجران به ماتم بگذرد |
|
مرگ پیش من به از عمری که در غم بگذرد |
|
|
بی تو از عمرم دمی باقیست آه ار بعد ازین |
|
بر من از ایام هجران تو یکدم بگذرد |
|
|
هیچ دانی چیست مقصود از حیات آدمی |
|
یکدمی کزعمر با یاران همدم بگذرد |
|
|
گر بگفت دوست خواهد از حریفان عالمی |
|
مرد آن بادش که میگفت از دو عالم بگذرد |
|
|
خیل سلطان خیالت کز قیاس آمد برون |
|
بگذرد در دل دمی صد بار اگر کم بگذرد |
|
|
ای که باز از کین ما دامن فراهم چیدهای |
|
دست ما و دامن مهر تو کین هم بگذرد |
|
|
محتشم بیمار و جانش بر لب از هجران توست |
|
کاش بر وی بگذری زان پیش کز هم بگذرد |
|