| | | | | | |
|
چو ممکن نیست کانمه پاسبان محفل سازد |
|
بکوشم تا سگ دنباله گیر محملم سازد |
|
|
از وی چون پرده افتد برملا از من کند رنجش |
|
که از همراهی خود با رقیبان غافلم سازد |
|
|
کندبر من بتیغ آن بت گنه ثابت که هر ساعت |
|
ز بیم جان بنا واقع گناهی قایلم سازد |
|
|
ز دل بس رازهای پرده گر سر بر زند روزی |
|
که دل فرسایی بار جفا نازک دلم سازد |
|
|
ز فتانی به ایمایی کند واقف رقیبان را |
|
اجازت ده نگاهش چون به ابرو مایلم سازد |
|
|
ز خارج پیچشیها در دمم باید شدن بیرون |
|
دمی از مصلحت در بزم خود گر داخلم سازد |
|
|
درونم محتشم زان مست کین خواهد شدن شادان |
|
ولی روزی که دور چرخ ساغر از گلم سازد |
|