محتشم کاشانی (قطعات)/آن شه حسن کز غلامی اوست

by محتشم کاشانی

	آن شه حسن کز غلامی اوست			بندگی را شرف بر آزادی
	گنج حسنش اگر مکان طلبد			در دو عالم نماند آبادی
	خون ز شریان جبرئیل آرد			مژه‌اش در محل فصادی
	مرغ روح از هوس قفس شکند			چون رود غمزه‌اش به صیادی
	کرده معزول چشم قتالش			ملک الموت را ز جلادی
	حاصل آن کامران که رخش ثناش			می توان تاختن به صد وادی
	گرم تشریف بخشیش چون ساخت			طبع من از کمال و قادی
	زان به تن جامه‌ی خودم ننواخت			که مبادا بمیرم از شادی