محتشم کاشانی (قطعات)/ای عطا پیشه که دریای سخا و کرمت
| ای عطا پیشه که دریای سخا و کرمت | در تلاطم همه گوهر به کنار اندازد | |||||
| محتشم کیست که مثل تو گران مقداری | بروی از خلق سبک روح گذار اندازد | |||||
| چون به این لطف سرافراز شد اکنون آن به | کانچه دارد به رهت بهر نثار اندازد | |||||
| لیک از نظم گران سنگ مناسب‌تر نیست | آن چه در پای تو ای کوه وقار اندازد | |||||