| | | | | | |
|
دلا بنگر این بیمحابا فلک را |
|
که شد تا چه غایت به بیداد مایل |
|
|
ز روی زمین گردی انگیخت آسان |
|
که کار زمین و زمان ساخت مشکل |
|
|
چنان بست آن سنگ دل دست ما را |
|
که خورشید را رو بینداید از گل |
|
|
اجل شد دلیر این چنین هم که ریزد |
|
به کام مسیح زمان زهر قاتل |
|
|
انیس سلاطین جلیس خواقین |
|
سپهر معارف جهان فضائل |
|
|
سمی نبی نور دین ماه ملت |
|
محمد ملک ذات قدسی خصائل |
|
|
حکیمی که سد متین علاجش |
|
میان حیات او اجل بود حایل |
|
|
مسیحا دمی کز دمش روح رفته |
|
شدی باز در پیکر مرغ بسمل |
|
|
افاضل پناهی که در سایهی او |
|
شدی کمترین ذرهی خورشید کامل |
|
|
چو شهباز مرغ بلند آشیانش |
|
ز همت فکند از جهان بر جنان ظل |
|
|
نمودند از بهر تاریخ فوتش |
|
به دیباچهی خاطر و صفحهی دل |
|
|
حکیمان رقم سرور اهل حکمت |
|
افاضل پناهان پناه افاضل |
|