| | | | | | |
| |
درین دامگاه عجیب و غریب |
|
که هر صید را بود دامی نصیب |
|
| |
همایون به چنگ همایان فتاد |
|
وزان دولت و رفعتش شد زیاد |
|
| |
ولی آن گروه مدارا مدار |
|
که با نقدیک گنجشان بود کار |
|
| |
علاجی نکردند تلبیس را |
|
به ابلیس دادند بلقیس را |
|
| |
درین خانه نه رواق دو در |
|
که دیده ز یک مادر و یک پدر |
|
| |
دو خواهر یکی همسرش سروری |
|
رفیع آستانی بلند افسری |
|
| |
یکی در سرش سایه‌ی ناکسی |
|
که سگ را ازو عار آید بسی |
|
| |
دو داماد در سلک یک خاندان |
|
یکی کامران و یکی خر چران |
|
| |
ازین هر که زاید بود جد وی |
|
جهان داوری مثل دارا و کی |
|
| |
وزان هرچه زاید بود نقد قلب |
|
زاب تا به صد پشت کلب ابن کلب |
|
| |
از آن قیمتی گوهر پاک حیف |
|
وزان در که افتاده در خاک حیف |
|
| |
به باد ای فلک برده آن خاک را |
|
جدا کن ز هم پاک و ناپاک را |
|
