ملک الشعرا بهار (رباعیات)/افسوس که صاحب نفسی پیدا نیست

by ملک الشعرا بهار

	افسوس که صاحب نفسی پیدا نیست			فریاد که فریادرسی پیدا نیست
	بس لابه نمودیم و کس آواز نداد			پیداست که در خانه کسی پیدا نیست
	ما درس صداقت و صفا می‌خوانیم			آیین محبت و وفا می‌دانیم
	زین بی‌هنران سفله ای دل! مخروش			کنها همه می‌روند و ما می‌مانیم