| | | | | | |
|
گر به کوه اندر پلنگی بودمی |
|
سخت فک و تیز چنگی بودمی |
|
|
گه پی صید گوزنی رفتمی |
|
گاه در دنبال رنگی بودمی |
|
|
گاه در سوراخ غاری خفتمی |
|
گاه بر بالای سنگی بودمی |
|
|
صیدم از کهسار و آبم ز آبشار |
|
فارغ از هر صلح و جنگ بودمی |
|
|
گه خروشان بر کران مرغزار |
|
گه شتابان زی النگی بودمی |
|
|
یا به ابر اندر عقابی گشتمی |
|
یا به بحر اندر نهنگی بودمی |
|
|
بودمی شهدی برای خویشتن |
|
بهر بدخواهان شرنگی بودمی |
|
|
ایمن از هر کید و زرقی خفتمی |
|
غافل از هر نام و ننگی بودمی |
|
|
نه مرید شیخ و شابی گشتمی |
|
نه اسیر خمر و بنگی بودمی |
|
|
ور اسیر دام و مکری گشتمی |
|
یا خود آماج خدنگی بودمی |
|
|
غرقه در خون خفتمی یا در قفس |
|
مانده زیر پالهنگی بودمی |
|
|
مر مرا خوشتر که در این دیولاخ |
|
خواجهی با ریو و رنگی بودمی |
|