منوچهری (قصاید و قطعات)/جز به چشم عظمت هر که درو در نگرد
جز به چشم عظمت هر که درو در نگرد | مژه در دیدهی او خار مغیلان گردد | |||||
گر نسیم کرمش بر در دوزخ به جهد | هاویه خوبتر از روضهی رضوان گردد | |||||
هنرش هست فراوان گهرش هست نکو | چون شجر نیک بود میوه فراوان گردد |