| | | | | | |
| |
رفت سرما و بهار آمد چون طاووسی |
|
به سوی سبزه برون آمد هر محبوسی |
|
| |
هر زمان نوحه کند فاخته، چون نوحه‌گری |
|
هر زمان کبک همی‌تازد، چون جاسوسی |
|
| |
بر سر سرو زند پرده‌ی عشاق، تذرو |
|
ورشان نای زند، بر سر هر مغروسی |
|
| |
بر زند نارو، بر سرو سهی «سرو سهی» |
|
بر زند بلبل بر تارک گل قالوسی |
|
| |
دم هر طوطیکی چون ورق سوسن تر |
|
باز چون دسته‌ی سوسن دم هر طاووسی |
|
| |
به سحرگاهان، ناگاهان آواز کلنگ |
|
راست چون غیو کند صفدر در کردوسی |
|
| |
چون صفیری بزند کبک دری در هزمان |
|
بزند لقلق بر کنگره بر، ناقوسی |
|
| |
رعد، پنداری طبال همی طبل زند |
|
بر در بوالحسن بن علی بن موسی |
|
| |
آن رئیس رسای عرب و آن عجم |
|
که همی‌ماند بر تخت چو کیکاووسی |
|
