| | | | | | |
| |
نوروز، روزگار مجدد کند همی |
|
وز باغ خویش باغ ارم رد کند همی |
|
| |
نرگس میان باغ تو گویی درمز نیست |
|
اوراق عشرهای مجلد کند همی |
|
| |
در لاله‌زار، لاله‌ی نعمان سرخ روی |
|
خالی ز مشک و غالیه بر خد کند همی |
|
| |
وان نسترن چو ناف بلورین دلبری |
|
کوناف را میانه پر از ند کند همی |
|
| |
وان برگهای بید تو گویی کسی به قصد |
|
پیکانهای پهن زبرجد کند همی |
|
| |
ضرابوار شاخ گل زرد هر شبی |
|
دینارهای گرد مجدد کند همی |
|
| |
از بهر آنکه زلف معقد نکو بود |
|
سنبل به باغ زلف معقد کند همی |
|
| |
وز بهر آنکه روی بود سرخ خوبتر |
|
گلنار روی خویش مورد کند همی |
|
| |
خور باز مجمری بفروزد برآسمان |
|
گویی که زر به تیغ مهند کند همی |
|
| |
ابر گلاب‌ریز همی بر گلابدان |
|
برروی گل گلاب مصعد کند همی |
|
| |
ابر بهار باز کند مطرد سیاه |
|
هر گه که روی خویش به راود کند همی |
|
| |
بی عود، باد، عود مثلث کند همی |
|
بی‌تاب آب درع مزرد کند همی |
|
| |
باغ طری ستبرق رومی کند همی |
|
بربر همی قلاده ز فرقد کند همی |
|
| |
بر سر عصابه‌ی زر رومی کند همی |
|
دربر لباده‌ای ز زبرجد کند همی |
|
| |
سوسن سرین ز بیرم کحلی کند همی |
|
نسرین دهان ز در منضد کند همی |
|
| |
لاله دل از فتیله‌ی عنبر کند همی |
|
خیری رخ از صحیفه‌ی عسجد کند همی |
|
| |
باد بزین صناعت مانی کند همی |
|
مرغ حزین روایت معبد کند همی |
|
| |
بلبل گلو گشاده سحرگاه بر درخت |
|
گویی ثنای میر مید کند همی |
|
| |
بوحرب بختیار محمد، که رای او |
|
ارکانهای ملک مکد کند همی |
|
| |
طوبی بر آن قلم که به عنوان نامه‌بر |
|
بوحرب بختیار محمد کند همی |
|
| |
گر هیچ میر عمر مبد کند به فضل |
|
این میر عمر خویش مبد کند همی |
|
| |
ور هیچ خلق سعد کند طالع کسی |
|
او طالع کریمان اسعد کند همی |
|
| |
بی‌ابر، فعل ابر بهاری کند همی |
|
بی‌تیغ، کار تیغ مجرد کند همی |
|
| |
رای موافق و نیت و اعتقاد او |
|
عالم بسان خلد مخلد کند همی |
|
| |
کرداره‌ی سلیمترین با عدوی خویش |
|
آنست کاین سلیم مسهد کند همی |
|
| |
اقبال کار مرد به رای مسدد است |
|
او رای کارهای مسدد کند همی |
|
| |
برش قلاده‌ایست که هر خرد و هر بزرگ |
|
گردن بدان قلاده مقلد کند همی |
|
| |
بر هر کسی لطف کند و لطف بیشتر |
|
بر احمد بن قوص بن احمد کند همی |
|
| |
چونانش همتیست رفیع و فراشته |
|
کز فرق هر دو فرقد، مرقد کند همی |
|
| |
با چاکران خویش و جز از چاکران خویش |
|
احسان بی‌نهایت و بی‌حد کند همی |
|
| |
این عادتش طبیعی وجودش جبلی است |
|
هرعادتی نه مرد مسعد کند همی |
|
| |
کان اختیار کار نیاید که بنده کرد |
|
این اختیار میر محمد کند همی |
|
| |
تا باد مشکبیز به اردیبهشت ماه |
|
عالم چو عارض بت امرد کند همی |
|
| |
بر پای باد دولت میر بزرگوار |
|
کوپای حادثات مقید کند همی |
|
| |
زو قوت و سیادت و سودد مباد دور |
|
کوقوت و سیادت و سودد کند همی |
|
