| | | | | | |
| |
خداوند در توفیق بگشای |
|
نظامی را ره تحقیق بنمای |
|
| |
دلی ده کو یقینت را بشاید |
|
زبانی کافرینت را سراید |
|
| |
مده ناخوب را بر خاطرم راه |
|
بدار از ناپسندم دست کوتاه |
|
| |
درونم را به نور خود برافروز |
|
زبانم را ثنای خود در آموز |
|
| |
به داودی دلم را تازه گردان |
|
زبورم را بلند آوازه گردان |
|
| |
عروسی را که پروردم به جانش |
|
مبارک روی گردان در جهانش |
|
| |
چنان کز خواندنش فرخ شود رای |
|
ز مشک افشاندش خلخ شود جای |
|
| |
سوادش دیده راه پر نور دارد |
|
سماعش مغز را معمور دارد |
|
| |
مفرح نامه‌ی دلهاش خوانند |
|
کلید بند مشکل هاش دانند |
|
| |
معانی را بدو ده سربلندی |
|
سعادت را بدو کن نقش‌بندی |
|
| |
به چشم شاه شیرین کن جمالش |
|
که خود بر نام شیرینست فالش |
|
| |
نسیمی از عنایت یار او کن |
|
ز فیضت قطره‌ای در کار او کن |
|
| |
چو فیاض عنایت کرد یاری |
|
بیارای کان معنی تا چه داری |
|
