| | | | | | |
| |
تجافی طبیبی نائیا عن‌دوائیا |
|
اخلای خلوتی ابیت و دائیا |
|
| |
بنی ام قد ابکی دما و تروننی |
|
فما بالکم لاترحمون بکائیا |
|
| |
الم یان اخوانی لکم ان ترحموا |
|
علیکم کیبا فی دمی اللیل باکیا |
|
| |
فصرت ولا ادری من‌الیوم لیلتی |
|
ولا عن یمینی لو نظرت شمالیا |
|
| |
اذا غالنی یا قوم دائی خلالکم |
|
و مت فممن یطلبون بثاریا |
|
| |
فقوموا بلامهل و شوقوا مطیکم |
|
الی کعبه الامال دار الامانیا |
|
| |
الی بلدة حفت بکل مسرة |
|
الی بلدة اضحت من الهم خالیا |
|
| |
الی بلدة فیها هوای و منیتی |
|
الی بلدة فیها جیبی ثاویا |
|
| |
قفوا عنده مستانسین و بلغوا |
|
الیه سلامی ثم بثوا غرامیا |
|
| |
و قصوا له همی و کربی و لوعتی |
|
و شدة اسقامی و طول عنائیا |
|
| |
و کثرة آلامی و قلة حیلتی |
|
و طول مقاساة النوی و اصطباریا |
|
| |
و قولواله یا صاح یا غایة المنی |
|
و قاک اله العالمین الدواهیا |
|
| |
امن طول ایام الفراق نسیتنی |
|
و حاشاک ان تنسی محبا موافیا |
|
| |
ام اخترت غیری من محبیک مثرا |
|
و حاشاک ان تعتاضنی بسوائیا |
|
| |
نسیت عهودا بیننا و نقضتها |
|
فیاویح نفسی ما حسبتک ناسیا |
|
| |
مضی‌العمر فی ضر من‌العیش و انقضی |
|
و ما الدهر الاباخل عن مرامیا |
|
| |
الی الله اشکو لیلة مد لهمة |
|
علی‌العین ارخت من دجاها غواشیا |
|
| |
الی الله اشکو من هموم صغارها |
|
یحاکی الجبال الشامخات رواسیا |
|
| |
سمت حبیبی من انیتی ورنتی |
|
و اصغاء آلامی و طول مقالیا |
|
