هاتف اصفهانی (غزلیات)/بود مه روی آن زیبا جوان چارده ساله

by هاتف اصفهانی

	بود مه روی آن زیبا جوان چارده ساله			ولی ماهی که دارد گرد خویش از مشک‌تر هاله
	خدا را رحمی از جور و جفایت چند روز و شب			زنم فریاد و گریم خون کشم آه و کنم ناله