| | | | | | |
|
خوش آنکه نشینیم میان گل و لاله |
|
ماه و تو به کف شیشه و در دست پیاله |
|
|
در طرف چمن ساقی دوران می عشرت |
|
در ساغر گل کرده و پیمانهی لاله |
|
|
بر سرو و سمن لل تر ریخته باران |
|
بر لاله و گل در و گهر بیخته ژاله |
|
|
وز شوق رخ و قامت تو پیش گل و سرو |
|
بلبل کند افغان به چمن فاخته ناله |
|
|
ای دلبر گلچهره که مشاطهی صنعت |
|
بالای گل از سنبل تر بسته کلاله |
|
|
آهنگ چمن کن که به کف بهر تو دارد |
|
گل ساغر و نرگس قدح و لاله پیاله |
|
|
عید است و به عیدی چه شود گر به من زار |
|
یک بوسه کنی زان لب جان بخش حواله |
|
|
گفتی چه بود کار تو هاتف همهی عمر |
|
هر روز دعا گوی توام من همه ساله |
|