هاتف اصفهانی (غزلیات)/دل عشاق روا نیست که دلبر شکند

هاتف اصفهانی (غزلیات) از هاتف اصفهانی
(دل عشاق روا نیست که دلبر شکند)
  دل عشاق روا نیست که دلبر شکند گوهری کس نشنیده است که گوهر شکند  
  بر نمی‌دارم از این در سر خویش ای دربان صد ره از سنگ جفای تو گرم سر شکند