| | | | | | |
|
زهی از رخ تو پیدا همه آیت خدایی |
|
ز جمالت آشکارا همه فر کبریایی |
|
|
نسپردمی دل آسان به تو روز آشنایی |
|
خبریم بودی آن روز اگر از شب جدایی |
|
|
نبود به بزمت ای شه ره این گدا همین بس |
|
که به کوچهی تو گاهی بودم ره گدایی |
|
|
همه جا به بیوفایی مثلند خوب رویان |
|
تو میان خوبرویان مثلی به بیوفایی |
|
|
تو درون پرده خلقی به تو مبتلا ندانم |
|
به چه حیله میبری دل تو که رخ نمینمایی |
|
|
شد از آشناییش جان ز تن و کنون که بینم |
|
دل آشنا ندارد خبری ز آشنایی |
|
|
گرهی اگر چه هرگز نگشودهام طمع بین |
|
که ز زلف یار دارم هوس گرهگشایی |
|
|
همه آرزوی هاتف تویی از دو عالم و بس |
|
همه کام او برآید اگر از درش درآیی |
|