هاتف اصفهانی (غزلیات)/ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت

by هاتف اصفهانی

	ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت			که اول از دل مجروح من نشان نگذاشت
	ز بی‌وفایی گل بود مرغ دل آگاه			از آن به گلبن این گلشن آشیان نگذاشت
	ز شوق دیدن آن گل، ستم نگر که شدم			رضا به رخنه‌ی دیوار و باغبان نگذاشت
	رسید کار به جایی که یار بگذارد			ز لطف بر دل من دستی، آسمان نگذاشت
	ز ناز بر دل پیر و جوان در این محفل			کدام داغ که آن نازنین جوان نگذاشت
	شکایتی ز سگانت نبود هاتف را			بر آستان تواش جور پاسبان نگذاشت