| | | | | | |
| |
خان جم کوکبه عبدالرزاق |
|
که کند دیدن او جان تازه |
|
| |
آن که رخسار و جمالش دایم |
|
هست چون گل به گلستان تازه |
|
| |
آن که ز ابر کرمش کشت امید |
|
هست چون سبزه ز باران تازه |
|
| |
آن که با جود کفش هر روزه |
|
عهد نو سازد و پیمان تازه |
|
| |
شهر کاشان را از همت او |
|
شد پس از زلزله بنیان تازه |
|
| |
گشت از مسجد و بازار و حصار |
|
همه‌ی ابنیه‌ی آن تازه |
|
| |
پایه‌ها راست شد ارکان محکم |
|
گنبدش نوشد و ایوان تازه |
|
| |
زان بناهای مجدد گردید |
|
مسجد جامع ویران تازه |
|
| |
منهدم بود چنان کش گفتی |
|
نتوان کرد به عمران تازه |
|
| |
همتش گشت چون آنجا معمار |
|
سقف‌ها نوشد و جدران تازه |
|
| |
شد چنان تازه که در هفت اقلیم |
|
مسجدی نیست بدین‌سان تازه |
|
| |
از طواف حرم محترمش |
|
ممنان را شود ایمان تازه |
|
| |
در وی افواج ملایک آیند |
|
هر دم از گنبد گردان تازه |
|
| |
بهر تاریخ خرد با هاتف |
|
گفت شد مسجد کاشان تازه |
|
