هاتف اصفهانی (ماده تاریخها)/دریغ و درد کز بیداد گردون
دریغ و درد کز بیداد گردون | شد از بزم احبا میر ممن | |||||
ازین ویرانه منزل رخت بربست | به سوی باغ طوبی میر ممن | |||||
گرفتش دل ازین دیر پرآشوب | به جنت کرد ماوا میر ممن | |||||
دلش از هر غمی آسود، چون یافت | به گلزار جنان جا میر ممن | |||||
غرض از بزم دنیا چون شتابان | روان شد سوی عقبی میر ممن | |||||
به تاریخش رقم زد کلک هاتف | که رفت از بزم دنیا میر ممن |