| | | | | | |
|
شکایت کرد روزی دیده با دل |
|
که کار من شد از جور تو مشکل |
|
|
ترا دادست دست شوق بر باد |
|
مرا کندست سیل اشک، بنیاد |
|
|
ترا گردید جای آتش، مرا آب |
|
تو زاسایش بری گشتی، من از خواب |
|
|
ز بس کاندیشههای خام کردی |
|
مرا و خویش را بدنام کردی |
|
|
از آنروزی که گردیدی تو مفتون |
|
مرا آرامگه شد چشمهی خون |
|
|
تو اندر کشور تن، پادشاهی |
|
زوال دولت خود، چندخواهی |
|
|
چرا باید چنین خودکام بودن |
|
اسیر دانهی هر دام بودن |
|
|
شدن همصحبت دیوانهای چند |
|
حقیقت جستن از افسانهای چند |
|
|
ز بحر عشق، موج فتنه پیداست |
|
هر آنکودم ز جانان زد، ز جان کاست |
|
|
بگفت ایدوست، تیر طعنه تا چند |
|
من از دست تو افتادم درین بند |
|
|
تو رفتی و مرا همراه بردی |
|
به زندانخانهی عشقم سپردی |
|
|
مرا کار تو کرد آلوده دامن |
|
تو اول دیدی، آنگه خواستم من |
|
|
بدست جور کندی پایهای را |
|
در آتش سوختی همسایهای را |
|
|
مرا در کودکی شوق دگر بود |
|
خیالم زین حوادث بی خبر بود |
|
|
نه میخوردم غم ننگی و نامی |
|
نه بودم بستهی بندی و دامی |
|
|
نه میپرسیدم از هجر و وصالی |
|
نه آگه بودم از نقص و کمالی |
|
|
ترا تا آسمان، صاحب نظر کرد |
|
مرا مفتون و مست و بی خبر کرد |
|
|
شما را قصه دیگرگون نوشتند |
|
حساب کار ما، با خون نوشتند |
|
|
ز عشق و وصل و هجر و عهد و پیوند |
|
تو حرفی خواندی و من دفتری چند |
|
|
هر آن گوهر که مژگان تو میسفت |
|
نهان با من، هزاران قصه میگفت |
|
|
مرا سرمایه بردند و ترا سود |
|
ترا کردند خاکستر، مرا دود |
|
|
بساط من سیه، شام تو دیجور |
|
مرا نیرو تبه گشت و تو را نور |
|
|
تو، وارون بخت و حال من دگرگون |
|
ترا روزی سرشک آمد، مرا خون |
|
|
تو از دیروز گوئی، من از امروز |
|
تو استادی درین ره، من نوآموز |
|
|
تو گفتی راه عشق از فتنه پاکست |
|
چو دیدم، پرتگاهی خوفناکست |
|
|
ترا کرد آرزوی وصل، خرسند |
|
مرا هجران گسست از هم، رگ و بند |
|
|
مرا شمشیر زد گیتی، ترا مشت |
|
ترا رنجور کرد، اما مرا کشت |
|
|
اگر سنگی ز کوی دلبر آمد |
|
ترا بر پای و ما را بر سر آمد |
|
|
بتی، گر تیر ز ابروی کمان زد |
|
ترا بر جامه و ما را بجان زد |
|
|
ترا یک سوز و ما را سوختنهاست |
|
ترا یک نکته و ما را سخنهاست |
|
|
تو بوسی آستین، ما آستان را |
|
تو بینی ملک تن، ما ملک جان را |
|
|
ترا فرسود گر روز سیاهی |
|
مرا سوزاند عالم سوز آهی |
|