| | | | | | |
|
عالمی طعنه زد به نادانی |
|
که بهر موی من دو صد هنر است |
|
|
چون توئی را به نیم جو نخرند |
|
مرد نادان ز چارپا بتر است |
|
|
نه تن این، بر دل تو بار بلاست |
|
نه سر این، بر تن تو درد سر است |
|
|
بر شاخ هنر چگونه خوری |
|
تو که کارت همیشه خواب و خور است |
|
|
نشود هیچگاه پیرو جهل |
|
هر که در راه علم، رهسپر است |
|
|
نسزد زندگی و بیخبری |
|
مرده است آنکه چون تو بیخبر است |
|
|
ره آزادگان، دگر راهی است |
|
مردمی را اشارتی دگر است |
|
|
راحت آنرا رسد که رنج برد |
|
خرمن آنرا بود که برزگر است |
|
|
هنر و فضل در سپهر وجود |
|
عالم افروز چون خور و قمر است |
|
|
گر تو هفتاد قرن عمر کنی |
|
هستیت هیچ و فرصتت هدر است |
|
|
سر ما را بسر بسی سوداست |
|
ره ما را هزار رهگذر است |
|
|
نه شما را از دهر منظوری است |
|
نه کسی را سوی شما نظر است |
|
|
همهی خلق، دوستان منند |
|
مگسانند هر کجا شکر است |
|
|
همچو مرغ هوا سبک بپرم |
|
که مرا علم، همچو بال و پر است |
|
|
وقت تدبیر، دانشم یار است |
|
روز میدان، فضیلتم سپر است |
|
|
باغ حکمت، خزان نخواهد دید |
|
هر زمان جلوهایش تازهتر است |
|
|
همتراز وی گنج عرفان نیست |
|
هر چه در کان دهر، سیم و زر است |
|
|
عقل، مرغ است و فکر دانهی او |
|
جسم راهی و روح راهبر است |
|
|
هم ز جهل تو سوخت حاصل تو |
|
عمر چون پنبه، جهل چون شرر است |
|
|
صبح ما شامگه نخواهد داشت |
|
آفتاب شما به باختر است |
|
|
تو ز گفتار من بسی بتری |
|
آنچه گفتم هنوز مختصر است |
|
|
گفت ما را سر مناقشه نیست |
|
این چه پر گوئی و چه شور و شر است |
|
|
بی سبب گرد جنگ و کینه مگرد |
|
که نه هر جنگجوی را ظفر است |
|
|
فضل، خود همچو مشک، غماز است |
|
علم، خود همچو صبح، پرده در است |
|
|
چون بنائی است پست، خود بینی |
|
که نهاش پایه و نه بام و در است |
|
|
گفتهی بی عمل چو باد هواست |
|
ابره را محکمی ز آستر است |
|
|
هیچگه شمع بی فتیله نسوخت |
|
تا عمل نیست، علم بی اثر است |
|
|
خویش را خیره بی نظیر مدان |
|
مادر دهر را بسی پسر است |
|
|
اگرت دیدهایست، راهی پوی |
|
چند خندی بر آنکه بی بصر است |
|
|
نیکنامی ز نیک کاری زاد |
|
نه ز هر نام، شخص نامور است |
|
|
خویشتن خواه را چه معرفتست |
|
شاخه عجب را چه برگ و بر است |
|
|
از سخن گفتن تو دانستم |
|
که نه خشک اندرین سبد، نه تر است |
|
|
در تو برقی ز نور دانش نیست |
|
همه باد بروت بی ثمر است |
|
|
اگر این است فضل اهل هنر |
|
خنکا آن کسی که بی هنر است |
|