| | | | | | |
| |
نیکنامی نباشد، از ره عجب |
|
خنگ آز و هوس همی راندن |
|
| |
روز دعوی، چو طبل بانگ زدن |
|
وقت کوشش، ز کار واماندن |
|
| |
خستگان را ز طعنه، جان خستن |
|
دل خلق خدای رنجاندن |
|
| |
خود سلیمان شدن به ثروت و جاه |
|
دیگران را ز دیو ترساندن |
|
| |
با درافتادگان، ستم کردن |
|
زهر را جای شهد نوشاندن |
|
| |
اندر امید خوشه‌ی هوسی |
|
هر کجا خرمنی است، سوزاندن |
|
| |
گمرهان را رفیق ره بودن |
|
سر ز فرمان عقل پیچاندن |
|
| |
عیب پنهان دیگران گفتن |
|
عیب پیدای خویش پوشاندن |
|
| |
بهر یک مشت آرد، بر سر خلق |
|
آسیا چون زمانه گرداندن |
|
| |
گویمت شرط نیکنامی چیست |
|
زانکه این نکته بایدت خواندن |
|
| |
خاری از پای عاجزی کندن |
|
گردی از دامنی بیفشاندن |
|
