| | | | | | |
|
کاشکی، وقت را شتاب نبود |
|
فصل رحلت در این کتاب نبود |
|
|
کاش، در بحر بیکران جهان |
|
نام طوفان و انقلاب نبود |
|
|
مرغکان میپراند این گنجشک |
|
گر که همسایهی عقاب نبود |
|
|
ما ندیدیم و راه کج رفتیم |
|
ور نه در راه، پیچ و تاب نبود |
|
|
اینکه خواندیم شمع، نور نداشت |
|
اینکه در کوزه بود، آب نبود |
|
|
هر چه کردیم ماه و سال، حساب |
|
کار ایام را حساب نبود |
|
|
غیر مردار، طعمهای نشناخت |
|
طوطی چرخ، جز غراب نبود |
|
|
ره دل زد زمانه، این دزدی |
|
همچو دزدیدن ثیاب نبود |
|
|
چو تهی گشت، پر نشد دیگر |
|
خم هستی، خم شراب نبود |
|
|
خانهی خود، به اهرمن منمای |
|
پرسش دیو را جواب نبود |
|
|
دورهی پیرت، چراست سیاه |
|
مگرت دورهی شباب نبود |
|
|
بس بگشت آسیای دهر، ولیک |
|
هیچ گندم در آسیاب نبود |
|
|
نکشید آب، دلو ما زین چاه |
|
زانکه در دست ما طناب نبود |
|
|
گر نمیبود تیشهی پندار |
|
ملک معمور دل، خراب نبود |
|
|
زین منه، اسب آز را بر پشت |
|
پای نیکان، درین رکاب نبود |
|
|
تو، فریب سراب تن خوردی |
|
در بیابان جان سراب نبود |
|
|
ز اتش جهل، سوخت خرمن ما |
|
گنه برق و آفتاب نبود |
|
|
سال و مه رفت و ما همی خفتیم |
|
خواب ما مرگ بود، خواب نبود |
|