پروین اعتصامی (مثنویات و تمثیلات و مقطعات)/گفت با صید قفس، مرغ چمن

by پروین اعتصامی

	گفت با صید قفس، مرغ چمن			که گل و میوه، خوش و تازه رس است
	بگشای این قفس و بیرون آی			که نه در باغ و نه در سبزه، کس است
	گفت، با شبرو گیتی چکنم			که سحر دزد و شبانگه عسس است
	ای بسا گوشه، که میدان بلاست			ای بسا دام، که در پیش و پس است
	در گلستان جهان، یک گل نیست			هر کجا مینگرم، خار و خس است
	همچو من، غافل و سرمست مپر			قفس، آخر نه همین یک قفس است
	چرخ پست است، بلندش مشمار			اینکه دیدیش چو عنقا، مگس است
	کاروان است گل و لاله بباغ			سبزه‌اش اسب و صبایش جرس است
	ز گرفتاری من، عبرت گیر			که سرانجام هوی و هوس است
	حاصل هستی بیهوده‌ی ما			آه سردی است که نامش نفس است
	چشم دید این همه و گوش شنید			آنچه دیدیم و شنیدیم بس است