| | | | | | |
|
یکی مرغ زیرک، ز کوتاه بامی |
|
نظر کرد روزی، بگسترده دامی |
|
|
بسان ره اهرمن، پیچ پیچی |
|
بکدار نطعی، ز خون سرخ فامی |
|
|
همه پیچ و تابش، عیان گیروداری |
|
همه نقش زیباش، روشن ظلامی |
|
|
بهر دانهای، قصهای از فریبی |
|
بهر ذره نوری، حدیثی ز شامی |
|
|
بپهلوش، صیاد ناخوبرویی |
|
بکشتن حریصی، بخون تشنه کامی |
|
|
نه عاریش از دامن آلوده کردن |
|
نهاش بیم ننگی، نه پروای نامی |
|
|
زمانی فشردی و گاهی شکستی |
|
گلوی تذروی و بال حمامی |
|
|
از آن خدعه، آگاه مرغ دانا |
|
بصیاد داد از بلندی سلامی |
|
|
بپرسید این منظر جانفزا چیست |
|
که دارد شکوه و صفای تمامی |
|
|
بگفتا، سرائی است آباد و ایمن |
|
فرود آی از بهر گشت و خرامی |
|
|
خریدار ملک امان شو، چه حاصل |
|
ز سرگشتگیهای عمر حرامی |
|
|
بخندید، کاین خانه نتوان خریدن |
|
که مشتی نخ است و ندارد دوامی |
|
|
نماند بغیر از پر و استخوانی |
|
از آن کو نهد سوی این خانه گامی |
|
|
نبندیم چشم و نیفتیم در چه |
|
نبخشیم چیزی، نخواهیم وامی |
|
|
بدامان و دست تو، هر قطرهی خون |
|
مرا داده است از بلائی پیام |
|
|
فریب جهان، پخته کردست ما را |
|
تو، آتش نگهدار از بهر خامی |
|