امیر خسرو دهلوی (انتخاب از مثنویات)/با علم فتح دران راه دور
با علم فتح دران راه دور | سایه فشان شد بحد« کنت پور» | |||||
خان جهان ، حاتم مفلس نواز | گشت باقطاع «اودهی» سرفراز | |||||
از کف جود و کرم حق شناس | کر د فراهم سپهی بی قیاس | |||||
من که بدم چاک را و پیش از آن | کرد کرم آنچه که بد پیش از آن | |||||
تا زچنان بخشش خاطر قریب | بنده شدم لازمهی آن رکیب | |||||
در «اوده» برد ، ز لطفی چنان | کیست که از لطف بتابد عنان؟ | |||||
غربت از احسانش چنانم گذشت | کم وطن اصل فراموش گشت | |||||
در «اوده» بخشش او تا دو سال | هیچ غم و ناله نبود از منال |