| | | | | | |
|
محمد کایت نورست رویش |
|
سواد روشن و اللیل، مویش |
|
|
گرامی نازنین حضرت پاک |
|
کزو نازند هم انجم هم افلاک |
|
|
چو نور پاکش اول مشعل افروخت |
|
مه و خورشید شمع خویش از آن سوخت |
|
|
هم از معشوق و عاشق نیست تمییز |
|
محب صانع و محبوب او نیز |
|
|
به قلب عرش گشته مسند آر ای |
|
به عرش قلب رایت کرده بر پای |
|
|
بشر دری دریای وجودش |
|
جهان یک قطره از باران جودش |
|
|
زهی امی، نظر بر لوح بازش |
|
قلم سر گشته در سودای رازش |
|
|
حریم الله ز محمودی مقامش |
|
ید الله دستگاه احترامش |
|
|
گهی همخوان مسکینان به قوتی |
|
گهی مهمان بغار عنکبوتی |
|
|
به عون امت مسکین و محتاج |
|
شفاعت را به بالا کرده معراج |
|