| | | | | | |
|
ای ایزد از لطافت محضت بیافریده |
|
واندر کنار رحمت و لطفت بپروریده |
|
|
لعلت به خنده توبهی کروبیان شکسته |
|
جزعت به غمزه پردهی روحانیان دریده |
|
|
بر گلبن اهل چو تو یک شاخ ناشکفته |
|
در بیشهی ازل چو تو یک مرغ ناپریده |
|
|
مشاطگان عالم علوی ز رشک خطت |
|
حوران خلد را به هوس نیل برکشیده |
|
|
ای سایهی کمال تو بر شش جهت فتاده |
|
واوازهی جمال تو در نه فلک شنیده |
|
|
ای از خیال روی تو اندر خیال هرکس |
|
ماه دگر برآمده صبحی دگر دمیده |
|
|
در آرزوی سایهی قد تو هر سحرگه |
|
فریاد خاک کوی تو بر آسمان رسیده |
|
|
ما را به رایگان بخر از ما و داغ برنه |
|
ای درد و داغ عشق ترا ما به جان خریده |
|