انوری (غزلیات)/ای دوستتر از جانم زین بیش مرنجانم
ای دوستتر از جانم زین بیش مرنجانم | مگذر ز وفاداری مگذار برین سانم | |||||
جان بود و دلی ما را دل در سر کارت شد | جان مانده چه فرمایی در پای تو افشانم | |||||
من با تو جفا نکنم تو عادت من دانی | با من تو وفا نکنی من طالع خود دانم | |||||
با دلشدهی مسکین چندین چه کنی خواری | ای کافر سنگیندل آخر نه مسلمانم | |||||
بشکست غمت پشتم با این همه عزم آنست | تا جان بودم در تن روی از تو نگردانم |