| | | | | | |
|
ای زلف تابدار ترا صدهزار خم |
|
وی جان غمگسار مرا صدهزار غم |
|
|
خالی نگردد از غم عشق تو جان من |
|
تا حلقهای زلف تو خالی نشد ز خم |
|
|
بر عارض تو حلقهی زلف تو گوییا |
|
کز مشک چشمهاست به گلبرگ تر رقم |
|
|
یا سلسله است از شبه بر گرد آفتاب |
|
یا بیخهای شب زده بر روی صبحدم |
|
|
ای در خجالت رخ و زلف تو روز و شب |
|
وی در حمایت لب و چشم تو شهد و سم |
|
|
ای پشت من ز عشق تو چون ابروی تو کوژ |
|
وی بخت من ز یمن تو چون چشم تو دژم |
|
|
جانم ز جزع و لعل تو پر درد و پر شفاست |
|
طبعم ز روی و موی تو پرنور و پر ظلم |
|
|
از پای تا به سر همه بندست زلف تو |
|
زان روی بسته داردم از فرق تا قدم |
|
|
از بند تو چگونه بود روی جستنم |
|
کاندم که از تو دورترم با توام به هم |
|
|
در چشم دل مرا تو چنانی که دل چو خصم |
|
پیوسته داردم به وصال تو متهم |
|
|
ای در دلم خیال تو شکی به از یقین |
|
وی در سخن لب تو وجودی کم از عدم |
|
|
کم کن ز سر تکبر و بنشین که انوری |
|
در عشق چون میان و لبت گشت کم ز کم |
|