انوری (غزلیات)/به عمری آخرم روزی وفا کن
به عمری آخرم روزی وفا کن | به بوسی حاجتم روزی روا کن | |||||
جفا کن با من آری تا توانی | تو همچون روزگار آری جفا کن | |||||
به رنجم از تو رنجم را شفا باش | به دردم از تو دردم را دوا کن | |||||
چو در عشق تو سخت افتاد کارم | تونیز این راه بیرحمی رها کن |