انوری (غزلیات)/تا به کوی تو رهگذر دارم

انوری (غزلیات) از انوری
(تا به کوی تو رهگذر دارم)
  تا به کوی تو رهگذر دارم کس نداند که من چه سر دارم  
  دل ربودی و قصد جان کردی رسم و آیین تو ز بر دارم  
  داستانی ز غصه‌ی همه سال قصه‌ی عمر جان شکر دارم  
  جز غم عاشقی ز بی سیمی صد هزاران غم دگر دارم  
  عهد و پیمان شکسته‌ای بر هم سر برآورده‌ای خبر دارم  
  هر غمی کز تو باشدم حقا ای دو دیده به دیده بردارم