انوری (غزلیات)/تا بود در عشق آن دلبر گرفتاری مرا
تا بود در عشق آن دلبر گرفتاری مرا | کی بود ممکن که باشد خویشتنداری مرا | |||||
سود کی دارد به طراری نمودن زاهدی | چون ز من بربود آن دلبر به طراری مرا | |||||
ساقی عشق بتم در جام امید وصال | می گران دادست کارد آن سبکساری مرا | |||||
زان بتر کز عشق هستم مست با خصمان او | میبباید بردن او مستی به هشیاری مرا | |||||
زارم اندر کار او وز کار او هر ساعتی | کرد باید پیش خلق انکار و بیزاری مرا | |||||
این شگفتی بین و این مشکل که اندر عاشقی | برد باید علت لنگی و رهواری مرا |