انوری (غزلیات)/تا ماه‌رویم از من رخ در حجیب دارد
| تا ماه‌رویم از من رخ در حجیب دارد | نه دیده خواب یابد نه دل شکیب دارد | |||||
| هم دست کامرانی دل از عنان گسسته | هم پای زندگانی جان در رکیب دارد | |||||
| پندار درد گشتم گویی که در دو عالم | هرجا که هست دردی با من حسیب دارد | |||||
| بفریفت آن شکر لب ما را به عشوه آری | بس عشوه‌های شیرین کان دلفریب دارد | |||||