انوری (غزلیات)/حسنش از رخ چو پرده برگیرد
| حسنش از رخ چو پرده برگیرد | ماه واخجلتاه درگیرد | |||||
| چون غم او درآید از در دل | صبر بیچاره راه برگیرد | |||||
| شاهد جانم و دلم غم اوست | کین به پا آرد آن ز سر گیرد | |||||
| عشق عمرم ببرد و عشوه بداد | تا ببینی که سر به سر گیرد | |||||
| دل همی گویدم به باقی عمر | بوسه‌ای خواه بو که درگیرد | |||||
| صد غم از عشق او فزون دارد | انوری گر شمار برگیرد | |||||
| گر دهد بوسه‌ای وگر ندهد | اندر آن صد غم دگر گیرد | |||||