انوری (غزلیات)/دل در هوست ز جان برآید
دل در هوست ز جان برآید | جان در غمت از جهان برآید | |||||
گو جان و جهان مباش اندیک | مقصود تو از میان برآید | |||||
سودیست تمام اگر دلی را | یک غم ز تو رایگان برآید | |||||
همخانهی هرکه شد غم تو | زودا که ز خان و مان برآید | |||||
وانکس که فرو شود به کویت | دیرا که از او نشان برآید | |||||
گویی که اگرچه هست کامم | تا کام دل فلان برآید | |||||
لیکن ز زبان این و آنست | هر طعنه که از زبان برآید | |||||
نشنیدستی چنان توان مرد | ای جان جهان که جان برآید | |||||
دل طعنهی تو بدید بخرید | تا دیدهی این و آن برآید | |||||
ارزان مفروش انوری را | گر باز خری گران برآید |