انوری (غزلیات)/مسکین دلم به داغ جفا ریش کردهای
مسکین دلم به داغ جفا ریش کردهای | جور از همه جهان تو به من بیش کردهای | |||||
دل ریش شد هنوز جفا میکنی بر او | ای پر نمک دلم همه بر ریش کردهای | |||||
بر عاشقان جفا کنی ای دوست روز و شب | لیکن ز جمله بر دل ما بیش کردهای | |||||
گفتی که از فراق چه رنجت همی رسد | آری قیاس ما ز دل خویش کردهای |