انوری (غزلیات)/هرکس که غم ترا فسانهست
هرکس که غم ترا فسانهست | دستخوش آفت زمانهست | |||||
هرکس که غم ترا میان بست | از عیش زمانه بر کرانهست | |||||
تو یار یگانهای و بایست | یار تو که همچو تو یگانهست | |||||
عشق تو حقیقت است ای جان | معلوم دلی و در میانهست | |||||
در عشق تو صوفیایم و ما را | دیگر همه عشقها فسانهست | |||||
ما را دل پر غمست و گو باش | اندی که دل تو شادمانهست | |||||
درد دل ما ز هجر خود پرس | هجران تو از میان خانهست | |||||
دارم سخنی هم از تو با تو | مقصود تویی سخن بهانهست | |||||
به زین غم کار دوستان خور | وین پند شنو که دوستانهست |