| | | | | | |
| |
وصلت به آب دیده میسر نمی‌شود |
|
دستم به حیله‌های دگر درنمی‌شود |
|
| |
هرچند گرد پای و سر دل برآمدم |
|
هیچم حدیث هجر تو در سر نمی‌شود |
|
| |
دل بیشتر ز دیده بپالود و همچنان |
|
یک ذره‌ش آرزوی تو کمتر نمی‌شود |
|
| |
با آنکه کس به شادی من نیست در غمت |
|
زین یک متاعم این همه درخور نمی‌شود |
|
| |
گفتم که کارم از غم عشقت به جان رسید |
|
گفتی مرا حدیث تو باور نمی‌شود |
|
| |
جانا از این حدیث ترا خود فراغتیست |
|
گر باورت همی شود و گر نمی‌شود |
|
| |
گویی چو زر شود همه کارت چو زر بود |
|
کارت ز بی‌زریست که چون زر نمی‌شود |
|
| |
منت خدای را که ز اقبال مجد دین |
|
رویم از این سخن به عرق تر نمی‌شود |
|
| |
در هیچ مجلس نبود تا چو انوری |
|
یک شاعر و دو سه توانگر نمی‌شود |
|
| |
چندانک از زمانت برآید بگیر نقد |
|
در خاوران نیم که میسر نمی‌شود |
|
