انوری (غزلیات)/گلبن عشق تو بی‌خار آمدست
| گلبن عشق تو بی‌خار آمدست | هر گلی را صد خریدار آمدست | |||||
| عالمی را از جفای عشق تو | پای و پیشانی به دیوار آمدست | |||||
| حسن را تا کرده‌ای بازار تیز | فتنه از خانه به بازار آمدست | |||||
| باز کاری درگرفتستی مگر | نو گرفتی تازه در کار آمدست | |||||
| تا ترا جان جهان خواند انوری | در جهان شوری پدیدار آمدست | |||||