| | | | | | |
| |
این همایون در فرخنده‌سرای |
|
تا ابد باد در اقبال به پای |
|
| |
چوبش ایمن شده از فرسودن |
|
زیر این گنبد گیتی‌فرسای |
|
| |
اندرو خاصیت مغناطیس |
|
کاهن از طبع درو گیرد جای |
|
| |
نتوانند ز رفعت پیمود |
|
آستانش انجم گیتی‌پیمای |
|
| |
لفظ و معنی صریرش همه این |
|
مرحبا خواجه درآ خواجه درآی |
|
| |
مجد دین بوالحسن عمرانی |
|
که زاحسانش سرشته است خدای |
|
| |
آسمانی نه به تدبیر به قدر |
|
آفتابی نه به تحویل به رای |
|
| |
کان چو قدرت نبود روزافزون |
|
وین چو رایت نبود نورافزای |
|
| |
ای تصاویر سخا را قلمت |
|
گشته ز انگشت کرم چهره‌گشای |
|
| |
دشمنانت همه انگشت‌گزای |
|
دوستانت همه انگشت‌نمای |
|
| |
دست تو گلبن باغ کرمست |
|
بلبل کلک برو وحی‌سرای |
|
| |
تا فلک در پی تحصیل کمال |
|
دایم از شوق بود ناپروای |
|
| |
کار از روی بزرگی و شرف |
|
کارفرمای فلک را فرمای |
|
| |
طبل بدخواه تو در زیر گلیم |
|
وز غم حادثه نالنده چو نای |
|
