| | | | | | |
|
ای زمان فرع زندگانی تو |
|
زندگانیت جاودانی باد |
|
|
وی جهان شادمان به صحبت تو |
|
همه عمرت به شادمانی باد |
|
|
امر و نهی تو بر زمین و زمان |
|
چون قضاهای آسمانی باد |
|
|
بر در و بام حضرت عالیت |
|
که بهشتش بنای ثانی باد |
|
|
روز و شب خدمت قضا و قدر |
|
پردهداری و پاسبانی باد |
|
|
با فلک مرکب دوام ترا |
|
هم رکابی و هم عنانی باد |
|
|
خضر و اسکندری به دانش و داد |
|
شربتت آب زندگانی باد |
|
|
تو توانا و ناتوانی را |
|
با مزاج تو ناتوانی باد |
|
|
تا به پایان رسد زمانهی پیر |
|
جاه و بخت ترا جوانی باد |
|
|
هست فرمانت بر زمانه روان |
|
دایمش همچنین روانی باد |
|
|
ملک و اقبال و دولت و شرفت |
|
این جهانی و آن جهانی باد |
|