انوری (مقطعات)/ای ز قدر تو آسمان در گو

انوری (مقطعات) از انوری
(ای ز قدر تو آسمان در گو)
  ای ز قدر تو آسمان در گو آفتاب از تو در خجالت ضو  
  قدر و رای تو از ورای سپهر آفتابی و آسمانی نو  
  دل و دست تو گاه فیض و سخا برده از ابر و آفتاب گرو  
  بنده را صاحب استری دادست استری ماه نعل و گردون دو  
  خلقت آسیاء کی دارد صفت آسیای او بشنو  
  سنگ زیرین او همیشه روان گو در او آب و باد هیچ مرو  
  ناو او از درون و او معکوس دلو او از برون و او در گو  
  آسیابی چنین و باری نه بی‌شبانروز آسیابان رو  
  انوری این همه مزیح ز چیست چند ازین ترهات شو هاشو  
  خود به یک ره بگو که بی‌کارست آس دندانش ز آس کردن جو  
  تا ترا جود صدر دولت و دین برهاند ز انتظار درو  
  او تواند که کشت همت او هیچ بی‌ارتفاع نیست برو